Wycieczka do Lichenia i Inowrocławia

W Licheniu uczestnicy wycieczki zwiedzili teren sanktuarium, uczestniczyli we mszy św. w Bazylice Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej, weszli na Golgotę. Następnie wszyscy udali się do słynnego lasku grąblińskiego by zobaczyć kamień, na którym zostały odbite stopy Matki Boskiej, gdy objawiła się pasterzowi.

Następnym punktem wycieczki było zwiedzanie tężni solankowych w Inowrocławiu. Jest to druga co do wielkości tężnia w Polsce i jedna z nielicznych w całej Europie. W drodze powrotnej uczestnicy zwiedzili kościół imienia Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu, tzw. Ruina.

Licheń to wieś położona we wschodniej części województwa wielkopolskiego, w powiecie konińskim, w gminie Ślesin, nad Jeziorem Licheńskim, stanowiąca ośrodek kultu maryjnego.

Bazylika Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej zbudowana jest na planie krzyża. Składa się z części głównej, dzwonnicy, wieży oraz trzech okazałych portyków. Do kościoła prowadzą 33 stopnie nawiązujące do lat życia Jezusa Chrystusa na ziemi. W obiekcie znajduje się 365 okien oraz 52 otwory drzwiowe, co symbolizuje dni i tygodnie roku kalendarzowego. Jest to obecnie największa świątynia w Polsce, ósma w Europie i dwunasta na świecie.Na górnym poziomie świątyni znajdują się największe w Polsce organy.

Na terenie Sanktuarium znajduje się Golgota-kamienna góra, mająca labirynt przejść, grot, kapliczek, figur i płaskorzeźb. Nad całością góruje krzyż oraz postacie Matki Bożej i św. Jana.

Tężnia w Inowrocławiu ma kształt dwóch połączonych ze sobą wieloboków, mierzy 9 metrów wysokości i 300 metrów długości. Na całej długości tężni znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę Parku Solankowego i częściowo Inowrocławia. Tężnie w Inowrocławiu są trzecie w kraju pod względem chronologii powstania i drugie, co do wielkości. W całej Europie jest tylko 9 takich konstrukcji.

Inowrocławska tężnia nasycając powietrze jodem stanowi naturalne inhalatorium o szerokich właściwościach terapeutycznych.

Najciekawszy zabytek Inowrocławia – romańska Bazylika mniejsza Imienia Najświętszej Marii Panny wybudowany pod koniec XII wieku. Kościół został wzniesiony z ciosanego granitu oraz cegły. W 1834 roku kościół spłonął, z tego okresu pochodzi potoczna nazwa kościoła „Ruina”. Świątynia jest orientowana, posiada trzy wejścia z portalami. Na jednym z nich znajdują się tzw. diabelskie maski, płasko rzeźbione w granicie. Wewnątrz świątyni gotycka rzeźba „Uśmiechniętej Madonny” z końca XIV wieku.

W wycieczce udział wzięło 51 osób.

Wycieczka, choć jednodniowa, przebiegła w miłej atmosferze i pozwoliła wszystkim na przyjemne spędzenie dnia. Inicjatorem wyjazdu była przewodnicząca Koła Gospodyń Wiejskich w Janówku – Małgorzata Smoczyńska.